FENERSİZ YAKALANDIK

Atatürk ani bir karar verip, bir denizaltı ile Ege’de bir geziye çıkmış ve sabaha karşı da Alanya’da karaya ayak basmıştı. Bu geziden kimseyi haberdar etmek istemiyordu. Sabahın bu ilk saatlerinde ortalıkta daha kimsecikler yok, bütün kahvehaneler de kapalıydı. Yol, iz soracak kimseyi bulma olanağımız da yoktu. Atatürk;

– Şöyle gidersek, elbette birine rastlar, kendimizi bir yere misafir ettiririz, dedi.

İşaret ettiği yöne doğru yürümeye devam ettiler. O sırada yanlarından bir jandarma geçiyordu. Sabahın erken saatinde beş kişilik böyle bir kafilenin sokak ortasında kararsız olarak yürüyüşü jandarmanın dikkatini çekmiş olmalı ki birden durdu. Gurubu dikkatle baştan aşağı şöyle bir süzdü ve birden telaşlanıp olanca hızıyla ters yönde doğru koşmaya başlaması bir oldu.

Atatürk

– Jandarma bizi tanıdı. Haber vermeye gidiyor, engel olun, durdurun.. Diye emir verdi. Ama engel olmak, durdurmak mümkün değildi. Jandarma öyle koşuyordu ki “Dur, gitme!” diye bağırmamıza karşın bir anda sokakların birine daldı ve gözden kayboldu. Bunun üzerine Atatürk:

– Fenersiz yakalandık arkadaşlar, diye bizlerle şakalaşmaya başladı.

Ali Kiliç